24w6d, het verhaal van kleine kanjer Mona.

Op 21 januari 2019 stond onze wereld even helemaal stil. Na lage rugpijn en bloedverlies ging ik ter controle langs bij materniteit. Na uitwendig onderzoek werd ik ook inwendig onderzocht. En toen viel het verdict: gebroken vliezen en 3 cm opening. Hoe was dit mogelijk? Ik was nog maar 24 weken en 5 dagen zwanger.

Met spoed werd ik overgebracht naar AZ Sint-Jan te Brugge om de weeën opnieuw stil te leggen zodat mijn dochter nog langer bij mij kon blijven. Het doel: nog 15 weken platliggen. Maar na de eerste nacht merkte ik reeds dat dit een zware opdracht zou worden. De ochtend nadien om 8u werd al mijn hoop weggenomen. Door een zware infectie die ik had opgelopen, moest mijn dochter meteen geboren worden.

Op 22 januari 2019 werden we voor de eerste keer mama en papa. Dit na een zwangerschap van 24weken en 6 dagen. Dit was het begin ban ons enorm turbulent parcours op de dienst neonatologie. Een rollercoaster met ups, maar ook enorm veel dallen. Zo werd Mona maar liefst 5 keer geopereerd tijdens haar verblijf daar. Ze moest ook 2 infecties overwinnen.

Na 155 dagen was Mona eindelijk sterk genoeg om met ons mee te gaan naar huis. De dag na thuiskomst namen we contact met jullie op. Dit op aanraden van onze kinderarts op neonatologie. We hadden nog nooit van de organisatie gehoord. Na het verkennend gesprek, waren we meteen 100% overtuigd van jullie organisatie. Wat doen jullie mooi werk. De thuisbegeleiding komt 1x om de twee weken. Een moment waar we altijd naar uitkijken. We steken enorm veel op uit de tips en tricks die jullie ons kunnen bezorgen. We zijn jullie dan ook oprecht dankbaar voor de steun die we krijgen nu ons meisje thuis is.

Om ons verhaal een plekje te geven, ben ik gestart met ons verhaal uit te schrijven. Wil je ons verhaal volgen, volg dan zeker 24w6d op instagram.

Met vriendelijke groeten,
Eefje, mama van Mona